Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0691

Ta strona została uwierzytelniona.

Ugotować, przygotować.

Ugranicze, pogranicze, ukraina.

Ugraniczny, pograniczny.

Ugręznąć, ugrzęznąć.

Ugrozić, ustraszyć groźbą.

Ugryzek, 1) kąsek ugryziony; 2) przygryzek, przytyk, przycinek.

Ugryźliwy, zgryźliwy, frasobliwy.

Ugrzecha, wilk, błąd w majstersztyku szklarskim.

Ugrzeszyć czego = puścić co mimo, nie skorzystać z czego.

Ugubać się, ugiąć się, ukasać się.

Ugwesić, niedok. ugweszać, upewnić.

Ugweszać, p. Ugwesić.

Ugwieścić, potwierdzić (ugwieszczę umowę moję z wami).

Uić, , ujść, uniknąć.

Uiścić, 1) upewnić, umocnić (każdego w tym uiścił i upewnił; U. kogo w wierze); U. kogo sobie = zjednać, pozyskać, skaptować; 3) zaręczyć, ubezpieczyć (U. dług na czem); 4) sprawdzić (uczynić inwentarz i U. dobra); 5) ziścić (U. obietnicę = dotrzymać, spełnić); 6) okazać, wykazać, przynieść (podły zysk dobrych skutków nie uiści); U. się, 1) kim, czem = podać kogo, co za rękojmię swoją, jako rękojmię za siebie; 2) U. się w czym, na czem = wywiązać się z czego, dotrzymać czego (U. się w obietnicy, na słowie, z długu); 3) usprawiedliwić się, zdać rachunek (U. się z urzędu).

Uj, wuj, wujaszek.

Ujachać, ujechać.

Ujaśnić, jasnym uczynić, oświecić.

Ujazd, 1) ujechanie, ucieczka jazdą; 2) znak graniczny; znak w polu.

Ująć, 1) U. co = objąć, wziąć w posiadanie (U. urząd, majątek); 2) U. dokument sygnetem = przypieczętować; U. się, 1) U. się czego = chwy-