Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0695

Ukseft, okseft.

Ukup, okup (U. za jeńca).

Ukupić, kupić, odkupić (U. urząd u kogo).

Ukurzyć się, zakurzyć się bardzo.

Ukusić, niedok. ukuszać, ukąsić, ugryźć, skosztować.

Ukuszać, p. Ukusić.

Ukuszenie, smak, zmysł smaku.

Ukwap, ukwapliwość, zbytnia skwapliwość.

Ukwapić, zbytnio przyśpieszyć; U. się, zbytnio się pośpieszyć.

Ukwapliwość, p. Ukwap.

Ukwapliwy, ukwapny, 1) zbyt pośpieszny; skory do czego; 2) bardzo się śpieszący.

Ukwapny, p. Ukwapliwy.

Ul, wrzód czczy, fistuła.

Ulatać komu = latać koło niego, nadskakiwać mu.

Ulądzić, zamienić na ląd, osuszyć (U. morze).

Uledz, niedok. ulegać, 1) albo ulęgnąć, ułożyć się, położyć się, ukłaść się, przypaść do ziemi; 2) U. na czym = oprzeć się czem; 3) albo ulegnąć, uleżeć gdzie, przeleżeć gdzie bezpiecznie, przyczaić się, schronić się; 4) ujść niebezpieczeństwa; 5) ulegać czego = wyłamywać się z pod czego (ulegać podatków); 6) ułożyć (kto dobrze ujmie i ulega, tego ciężar nie dolega).

Ulegać p. Uledz.

Uległość, stan tego, co się uleżało, osiadło, zaklęsło.

Ulegować komu czem = ujmować go sobie.

Ulekczać, p. Ulekczyć.

Ulekczyć, niedok. ulekczać, ulżyć.

Ulewa, rozlew (U. krwi).

Ulewiczny, p. Ulewniczy.

Ulewniczy, ulewiczny, tyczący się ulownicy (pszczoły ulewnicze).

Ulęgnąć, p. Uledz.

Ulękniony, który się uląkł, przestraszony (U. o co).

Uliczbić, licznie opatrzyć (U. w wdzięki).

Uliczka, furtka, drzwi; przystęp (Jezus wszedł przez zamknione ulicz-