Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0699

szywać, zmieszać dokładnie.

Umieszczka, umieszczenie; miejsce umieszczenia.

Umieszka, umieszanie zmieszanie.

Umieszywać, p. Umieszać.

Umieść, niedok. umiatać 1) umiatać wiosłami po morzu = grzebać, robić, bić wiosłami; 2) umiatać cudzą sławę = szarpać.

Umiezgać się, umizgać się.

Umiękczać, p. Umiękczyć.

Umiękczyć, niedok. umiękczać zmiękczyć.

Umilić, umiłować, ukochać.

Umiłownik, ten, co umiłował.

Uminać, mnąć ugniatać.

Umizgacz, p. Umizguś.

Umizgalstwo, kokieterja.

Umizgant, p. Umizguś.

Umizguś, umizgant, umizgacz umizgus.

Umkliwy, 1) skłonny do kradzieży (palce umkliwe); 2) wymykający się, usuwający się (usta od pocałunku umkliwe).

Umknąć, niedok. umykać 1) cofnąć, usunąć, odebrać ubrać, ująć, odjąć (Bóg nie umyka nam chleba); 2) U. co komu = ściągnąć, grypsnąć, ukraść zręcznie; U. się, 1) wymknąć się, wyśliznąć się, wywinąć się (umyka mi się, jak zając przed ogary; 2) odstzelać się, różnić się (ten pokój mało się umyka od wojny).

Umłot, umłócenie.

Umłotny, obficie sypiący w młóceniu, namłotny, omłotny (ztoże umłotne).

Umodyfikować, umitygować, uśmierzyć (U. rozruch).

Umokły, namokły, przemokły, namiękły, (chleb w mleku U.).

Umoknąć, nied. umakać przemoknąć, namięknąć.

Umord, zmordowanie, fatyga.

Umorycz, morderstwo zapalczywe (ledwo go oderwał od umoryczy).

Umorzyć, 1) zabić, za-