Uterać, utyrać, sterać (U. zdrowie).
Uterfin, sukno cienkie.
Utersyn, gatunek sukna drogiego.
Utęskliwy, tęskny.
Utęsknić sobie, utęśnić się, stęsknić się.
Utęśnić się, p. Utęsknić.
Utknąć, niedok. utykać, 1) utkwić (U. oczyma na kogo); 2) (o żyle rudy) zmienić swój kierunek.
Utkniony, 1) utkany (niebo gwiazdami utknione); 2) zasadzony, ugruntowany (nadzieja utkniona w Bogu); 3) utkwiony (oszczep U. w ziemi).
Utłaczać, p. Utłoczyć.
Utłoczyć, niedok. utłaczać kogo = tłocząc udusić, zagnieść.
Utnić, rozcieńczyć, rozrzedzić.
Utok, 1) wał krosienny, na który płótno zwijają; 2) p. Utoka.
Utoka, utok, ucieczka.
Utolić, utulić, ukoić.
Utonęły, który utonął.
Utracić sprawę = przegrać sprawę.
Utrafiać, p. Utrafić.
Utrafić, utrefić, niedok. utrafiać, trafiwszy ugodzić (U. kogo oszczepem).
Utrapieniec, człowiek strapiony.
Utratnica, kobieta utratna, marnotrawnica.
Utratniczek, p. Utratnik.
Utratnik, utratniś, utratniczek, 1) człowiek utratny, marnotrawca; 2) ten, co naraża na straty, darmozjad.
Utratniś, p. Utratnik.
Utratny, podległy utracie (majątek doczesny U.).
Utratować, p. Utretować.
Utrefić, p. Utrafić.
Utretować, utratować, tratując ubić; stratować.
Utroskać, utroskliwić, udręczyć troską, stroskać.
Utroskliwić, p. Utroskać.
Utrónąć, utrunąć, niedok. utrunać, uciec.
Utrud, utrudzenie, fatyga.
Utrunać, p. Utrunąć.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0714
Ta strona została uwierzytelniona.
