Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0731

ba, duma (W. Rzymu, obrońco ojczyzny!).

Wdzięstwo, p. Wdzięczność.

Wechtować, fechtować.

Wecować, hecować, ecować, cieczą gryzącą wypalać na metalu rysunki, znaki, wytrawiać.

Wedla czego = według, podług, w miarę czego.

Wedlemyślny, pomyślny.

Wedrzeć, niedok. wdzierać, powściągnąć, pohamować, powstrzymać.

Wejcie! patrzcieno!

Wejnsztejn p. Wajnsztyn.

Wejrzenie, wejźrzenie, 1) wyraz oczu, wyraz twarzy (miał wdzięczne W.); 2) widok, obraz przedstawiający się oczom.

Wejść, wnijść, niedok. wchodzić 1) W. co = wpaść w co, dojść do czego (u grubego ludu wszedł był w mniemanie wielkie = zyskał je; W. w wzgardę = popaść); 2) W. w poczet czyj = dostać się, zostać policzonym; 3) wzejść (gdy dzień wnijdzie).

Wejźrzeć, wejrzeć.

Wekiera, wiekiera, maczuga.

Weksa, dokuczanie.

Wekselbryw, weksel.

Weksować, dokuczać.

Wektura, przewóz.

Welenc p. Welens.

Welens, welenc, zwierzchnia suknia nad zbroją.

Welnąć, welgnąć, ulgnąwszy upaść; W. w oczy = wpaść w oczy.

Welum, wozduch, rodzaj ręcznika, który przyjmującym komunję pod usta podstawiają.

Weł, p. Wełn.

Wełm, p. Wełn.

Wełmisty, p. Wełnisty.

Wełn, wełm, weł, wełna, bałwan wodny, wał wodny, fala.

Wełna, p. Wełn.

Wełnisty, wełmisty, pełen bałwanów (morze wełniste).

Wełnny, tyczący się bałwanów, fal wodnych.

Wełno, falowato.

Wełnobogaty, bogaty w