wełnę (owca wełno bogata).
Wełnołomny, prójący bałwany wodne.
Wełnonoszy, okryty wełną (stado wełnonosze).
Wełnorodny, wytwarzający wełnę (owca wełnorodna).
Wełnowładny, panujący nad bałwanami wodnemi (W. Neptun).
Wełp’, felpa.
Wemik, taśma u smuklerza.
Wempir, wampir, upiór.
Wen, wan, won, precz.
Wendeta, wędeta, targ, tandeta.
Wendetarka, tandeciarka.
Wendetarski, tandeciarski.
Wendetarz, tandeciarz.
Wendetny, tandetny.
Wenera, p. Wenus.
Wenerzyny, należący do Wenery.
Wenus, wenera, miłość cielesna.
Weprzeć się, niedok. wpierać się, 1) wedrzeć się, wcisnąć się w co; 2) W. się w kogo = uporczywie przyznawać się do kogo, wmawiać w kogo natrętnie (upierał się wemnie, że mnie zna).
Werbarz, werbownik, ten, co werbuje do wojska.
Werbownik, p. Werbarz.
Werdunek, p. Wiardunk.
Wereszka, strzała przyłamana.
Wereta, fereta, 1) płachta, prześcieradło ordynarne; 2) pokrycie głowy u wdów.
Wergielt, p. Wargielt.
Wersat, bywalec.
Wersatka, kobieta obyta w świecie, w towarzystwach.
Werst, p. Werszt.
Werszt, werst, wiorsta.
Werteb, werteba, wertep, manowiec.
Werteba, p. Werteb.
Wesele, 1) albo wesołość, uczta, biesiada, gody, festyn (W. zapustne); 2) ślub (małżeński).
Wesele, wesoło.
Weselić się, obchodzić swoje wesele, żenić się.
Weselnicy, państwo młodzi, oblubieńcy.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0732
Ta strona została uwierzytelniona.
