Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0734

się, wzwyczaić się, włożyć się.

Wetunek, p. Wetówka.

Wewlec, wwlec, niedok. wwlekać, wwłóczyć, 1) ściągnąć (W. na kogo nienawiść, karę); 2) wprowadzić (W. zwyczaj); 3) W. co na kogo = przypisać, zarzucić mu co (to nieprawda, co ty na niego wwłóczysz).

Wezbrać, wzbrać, niedok. wzbierać, 1) palnąć, uderzyć (W. kijem, biczem; W. boków czyich; Boreasz gradem ziemię wzbiera = tłucze); 2) swoboda wezbrała = wybujała; choroba wezbrała = wzmogła się; 3) zebrać, spakować (W. szaty w węzeł); W. się dokąd = wybrać się, udać się.

Wezdrga, wzdryg, wzdrygnięcie się.

Wezdrgnąć się, wezdrżeć, wezdrygnąć się, drgnąć, wstrząsnąć się.

Wezdrzeć, niedok. wzdzierać, 1) zadrzeć do góry, wzjeżyć (konie grzywy i ogony wzdarły; wzdzierać zastarzałe rany = zdzierać z nich narosłą już skórkę, jątrzyć, odnawiać); 2) wstrzymać, powściągnąć (W. walczących); 3) zdziera z siebie obraz boski, a wzdziera na się maszkarę = wdziewa.

Wezdrżeć, p. Wezdrgnąć się.

Wezdy, p. Weszdy.

Wezgi, p. Weszdy.

Wezgłówko podkładać = pochlebiać, dogadzać, pieścić.

Wezgłówny, tyczący się wezgłowia (ława wezgłówna).

Wezgzić się, rozegzić się, rozjuszyć się.

Wezkwiść, rozkwitnąć.

Wezrok, wzdrok, wzrok.

Wezwa, wezwanie.

Wezwać, niedok. wzywać, nazwać, nadać imię.

Wezwanie, stan, powołanie.

Wezwlec, niedok. wzwlekać, pociągnąć do góry.

Wezwrócić, wywrócić.