Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0741

Widziennik, oglądacz, oceniacz, rzeczoznawca.

Widzowe, zapłata za oględziny sądowe.

Wiechtek, wiechetek.

Wiecnica, ratusz.

Wiecze, wieczność, nieśmiertelność.

Wieczernia, wieczerza, kolacja.

Wieczerny, 1) albo wieczerzny, tyczący się wieczerzy; 2) wieczorny.

Wieczerzadło p. Wieczerznik.

Wieczerznik, wieczornik, wieczerzadło, jadalnia do wieczerzania.

Wieczerzny p. Wieczerny.

Wieczność, 1) nabyć co wiecznością = na wieczne czasy; dzierżeć mienie wiecznością); 2) prawo wieczne, dzierżawa wieczna, dożywocie (kupowali prawa i wieczności u książąt; zapisujemy sobie wieczności).

Wieczornik, p. Wieczerznik.

Wieczyć, trwać wieki, wiekować.

Wieczyna, większość głosów.

Wiedma, widma, wiedźma.

Wiedmi, tyczący się wiedmy = wiedźmy.

Wiedro, wiadro.

Wiedzenie, wiadomość.

Wiejaczka, p. Wiejadło.

Wiejadl, wiejadł, wija, wijadl, wijadł, zawieja, zawierucha, zadymka.

Wiejadł, p. Wiejadl.

Wiejadło, p. Wiewidło.

Wiekiera, p. Wekiera.

Wieko, kosz.

Wiekopomny, pamiętający przeszłe wieki.

Wiekować, trwać długo; żyć długo (miłość niedługo wiekuje; niedługo z żoną wiekował).

Wiekowładca, władca wieków, czasów.

Wiekui, wieczny, wiekuisty.

Wielata, filata, część wojska, linja wojska.

Wielbłądzy, wielbrądowy, tyczący się wielbląda.

Wielbrąd, wielbląd.

Wielbrądowy, p. Wielbłądzy.

Wieldzaźny, bardzo wielki.

Wielebny, uroczysty.