dze); 4) W. co = powierzać.
Wierzysko, wiorzysko, kupa wiórów; miejsce gdzie leżą wióry.
Wierzysty, godny wiary, pewny (traktat W.).
Wiesiadło, wisiadło, 1) wieszadło; 2) to, co wisi, wisior (W. klejnotów).
Wiesić, wieszać na szubienicy.
Wiesiele, wesele, wesołość.
Wiesielić się, weselić się.
Wiesienny, wiosienny, wieśniany, wiosenny.
Wiesień, wiosna.
Wiesioł, wiesioły, wesół.
Wiesiołek, p. Wesołek.
Wiesioły, p. Wiesioł.
Wieszać, 1) W. nad czem oko = zatrzymywać oko, trzymać wzrok utkwiony; 2) W. gdzie nadzieję = pokładać; 3) W. kogo na rzeczy, na słowie = trzymać go na rzeczy, na słowie, trzymać go w niepewności, kazać mu czekać; W. się, 1) W. się na palcach = wspinać się; 2) W. się na powietrzu = unosić się, trzymać się w powietrzu, wisieć; 3) W. się po górach, skałach = piąć się, czepiać się; 4) W. się nad nieprzyjacielem = być mu na karku; 5) W. się przy kim, przy czem = trzymać się go, nie odstępować go; 6) W. się na kim = polegać na kim, spuszczać się na kogo, liczyć nań; 7) W. się rozmyślając = wahać się, łamać sobie głowę, bić się z myślami.
Wieszcza, wiedźma; prorokini, wróżka.
Wieszczarz, wieściarz, wieźdźbiarz, wieszcznik, 1) wieszcz, wieszczek, przepowiadacz przyszłości; 2) ten, co roznosi wieści, nowiniarz.
Wieszczba, wieśćba, wieźdźba, wieźdźbiarstwo, przepowiednia; wróżbiarstwo.
Wieszczbiarnia, wieszczenica, miejsce przepowiadania, wyrocznia.
Wieszczenica, p. Wieszczbiarnia.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0748
Ta strona została uwierzytelniona.