Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0750

Wiewnąć, wionąć, zawiać, powiać.

Wieźć się, jechać, przeprawiać się; wieź się stąd! = wynoś się, ruszaj stąd.

Wieźdźba, p. Wieszczba.

Wieźdźbiarstwo, p. Wieszczba.

Wieźdźbiarz, p. Wieszczarz.

Wieźdźbliwy, wieszczkowy, wieszczy, proroczy.

Wieża, 1) budynek z wieżą, jako bezpieczne schowanie np. akt, ksiąg i t. p.; 2) wieżę osiodłać = dostać się do więzienia.

Wieżny, strażnik wieży więziennej.

Wieżaty, wieżysty, zakończony wieżą; zaopatrzony w wieżę.

Wieżocielski, odznaczający się ciałem wysokim jak wieża.

Wieżysty, p. Wieżaty.

Więc, 1) dalej, następnie (witała go Klorynda, W. dwór, W. panowie); 2) niechby, zresztą (dosyć ci mieć jednę suknią, W. dwie); 3) więcej.

Więcdy, więc tedy.

Więciorka, wieńcerz, więcierz.

Więcszy, p. Więtszy.

Więdły, wędzony.

Więdzina, wędlina.

Większoliczność, większość.

Więtki, p. Wiątchy.

Więtszeć, powiększać się.

Więtszy, więcszy, większy.

Więtszyć, powiększać.

Więz, więza, kompleksja.

Więza, 1) p. Więz; 2) więź, uwięź.

Więzać, p. Wiązać.

Więzadło, wiązadło.

Więzić, robić robotą wiązaną, wiązać (W. sieci, kobierce).

Więzisty, zwięzły, wiążący się.

Więzowy wiązowy (drzewo więzowe).

Więź, p. Wiązanie.

Więźba, wiązanie.

Więźbity, wiążący się, zwięzły, klejący się, trzymający się kupy (mowa więźbita = perjodyczna).