Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0751

Więźnić, więzić.

Więża, pęta.

Wigano, suknia damska na dworze St. Augusta, fałdzista ze stanem pod samemi piersiami.

Wigor, krzepkość, siła, dzielność.

Wija, p. Wiejadl.

Wijać, 1) zwijać (na swoje W. motowidło); 2) zmiatać, zmykać, uciekać (wijaj, bracie, z dworu).

Wijadl, p. Wiejadl.

Wijadł, p. Wiejadl.

Wijadło, motowidło.

Wijatyk, księga, według której ksiądz dysponuje umierającego na śmierć.

Wiklić, p. Wichlić.

Wiklo, zielsko, chwast, krzew gibki a czepiający się.

Wikłanina, matanina, zamęt, krętanina.

Wiktorja, zwycięstwo.

Wiktoryzować, zwyciężać, brać górę.

Wiktować się, jadać, karmić się, żywić się.

Wilczaszek, wilk niekoniecznie straszny.

Wilcze, jak wilk, po wilczemu.

Wilczaty, odznaczający się maścią, sierścią wilka.

Wilgi, wilki, wilgny, wilgotny.

Wilgny, p. Wilgi.

Wilgociąg, otwór do przewietrzania powietrza wilgotnego w budynku.

Wilgocina, grunt wilgotny.

Wilgoć, wilż, miejsce wilgotne, woda (W. i susza).

Wilgoćmiar, wilgociomierz, higrometr.

Wilgość, wilkość, wilgota, wilgot, wilż, wilża, wilgoć.

Wilgot, p. Wilgość.

Wilgota, p. Wilgość.

Wilk, 1) bryła żelaza stężałego znajdowana w piecach hutniczych; 2) belka idąca wzdłuż szkuty; 3) zgniły pień drzewa leżący w wodzie; 4) błąd, usterka w robocie szklarskiej.

Wilki, p. Wilgi.

Wilkierz, wielkierz, plebiscyt; uchwała miejska