Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0752

w prawie magdeburskiem.

Wilkołcza, wilczy głód (choroba).

Wilkołek, wilkołak.

Wilkołkowy, wilkołakowy.

Wilkom, 1) przywitanie; 2) puhar powitalny.

Wilkość, p. Wilgość.

Wilż, 1) p. Wilgość; 2) p. Wilgoć.

Wilża, p. Wilgość.

Wiła, błazen, głupiec, szaławiła, szaleniec, postrzeleniec; wiły robić = szaleć.

Wiłać, p. Wiłować.

Wiłować, wiłać, błaznować, szaleć; pleść głupstwa (wiłuje dla przedmiotu swej miłości; wiłuje nowa ewangielja = bałamuci, kręci, zawraca głowę; egzaminowany wiłuje).

Wina, 1) dać komu winę o co = zaskarżyć go o co; 2) wada; 3) kara pieniężna, grzywny; W. główna = kara za przestępstwo kryminalne, za zabójstwo.

Winarz, winiarz.

Winczować, 1) winszować; 2) p. Winszować.

Winczowne, podarunek choremu przychodzącemu do zdrowia.

Winczowny, p. Winszowny.

Windodrąg, poziom w stosunku do pionu.

Windować, wbijać kafarem.

Winduga, windowanie.

Windyczka, p. Winiczka.

Winica, winiarnia.

Winiczka, windyczka, jabłko smaku winnego.

Winien czemu = podległy czemu (W. skazie).

Winnica, krzew winny.

Winnik, zasłona, przepaska, fartuch do zasłaniania się w pasie.

Winność, 1) obowiązek oddania; dług; 2) wina, przewinienie, grzech.

Winobraniec, ten, co dokonywa winobrania.

Winobranka, kobieta dokonywająca winobrania.

Winogard, winomiot, ten, co gardzi winem, co nie pija wina.

Winograd, winohrad, wi-