Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0759

Właść, p. Właścizna.

Właśnictwo, prawo własności, rola właściciela.

Właśnie, właściwie (mówić W. = nie przenośnie).

Właśnik, właściciel.

Właz, p. Wlazło.

Właza, p. Wlazło.

Włoce, (l. mn.) rodzaj sani do wleczenia ciężarów.

Włochacinki, zdrob. od Włochaciny.

Włochaciny, kosmaciny, meszek (W. na roślinach).

Włodarka, p. Władarka.

Włodarstwo, władanie, władza, panowanie.

Włodarz, 1) p. Włajca; 2) wójt wiejski.

Włodek, zdrob. od Włodarz.

Włodnąć, p. Włodować.

Włodować, 1) włodarzować, być włodarzem; 2) albo włodnąć, włość, władać, panować; 3) pędzić życie wiejskie.

Włodz, właściciel.

Włodza, włosność, posiadłość.

Włoka, 1) albo włoki, saneczki pod pług; 2) albo włokita, włóczęga, włóczykij.

Włokieta, p. Włóczenina.

Włokita, 1) p. Włóczenina; 2) p. Włoka.

Włomić, 1) włamać; 2) i W. się, p. Włamać.

Włosak, człowiek włochaty.

Włosaty, włochaty.

Włosieć, dostawać włosów.

Włosieniec, włosiennica.

Włosienkowaty, włoskowaty (listek W.).

Włoskie łamanie, syfilis.

Włosność, p. Włodza.

Włosny, 1) włosowy; 2) albo włościnny, własny; 3) wiejski, gminny (wójt W.).

Włosokrasny, mający piękne włosy.

Włosówki, szczypczyki do wyrywania włosów.

Włostnie, włośnie, właśnie.

Włostność, własność; władza.

Włoszeć, stawać się Włochem.

Włoszek, zdrob. od Włoch.

Włościnny, p. Włosny.