Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0762

Wneciuchno, p. Wnetki.

Wneciuczko, p. Wnetki.

Wneteczki, p. Wnetki.

Wnetki, 1) albo wneteczki, wneciuchno, wneciuczko zdrob. od Wnet; 2) prędki, rychły, skory.

Wnet-wnet, już to-już to, raz-raz.

Wnetże, wnet.

Wnęczek, wnuczek.

Wnęczę, wnuczę.

Wnęczka, 1) p. Wnęka; 2) synowica.

Wnęk, 1) wnuk; 2) synowiec, siostrzeniec.

Wnęka, wnęczka, wnuczka.

Wnętne, wnęta, wabik.

Wnętny, wnęcający.

Wnętrz, p. Wnątrze.

Wnętrznie, wewnętrznie.

Wnętrzność, p. Wnątrze.

Wnętrzny, 1) wewnętrzny; 2) przyjaciel W. = serdeczny.

Wnić, wejść.

Wniebomkły, do nieba śpieszący.

Wniebownieśny, wniesiony do nieba, wzięty do nieba.

Wniesienie, wniosek, posag.

Wnieść, niedok. wnosić, 1) przynieść, dać (ta majętność wnosi 1000 talarów); 2) W. na kogo przekleństwo = zagrozić komu przekleństwem.

Wniewalać, p. Wniewolić.

Wniewolić, niedok, wniewalać, wmuszać.

Wnijść, p. Wejść.

Wnik, wnitek, ciasne przejście, którędy co wniknie, kanalik; sidła, zasadzka.

Wnikły, wgłębiony (loch w głąb W.).

Wnikomy, chwytny, szybko zamykający się (zakładają rozjazdy wnikome na kwiczoły łakome).

Wnimać, poważać, szanować.

Wniosek, 1) wniesienie (pszczoła komórki zaopatrzyła miodów wnioskiem; 2) wypadek, skutek, rezultat czego (przewidzieć wnioski).

Wnitek, p. Wnik.

Wniwco, wniwecz.

Wniwczym, w niczem.

Wnorzyć, p. Wnurzyć

Wnu, z wnu, zewnątrz.