Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0765

Wodowóz, woziwoda.

Wodoziemny, p. Wodnoziemny.

Wodze: Porywaj W. = wynoś się precz!

Wodziciel, wódz.

Wodzić, p. 2. Wieść; W. się, wieść się, powodzić się, iść po myśli.

Wodzka, sznur, na którym kogo, co prowadzą.

Wojanin, p. Wojarz.

Wojarz, wojanin, wojen, wojennik, wojskowiec, wojownik.

Wojdłok, p. Wojłak.

Wojek, żeberko powrozu (lina ze trzech wojków kręcona).

Wojen, p. Wojarz.

Wojenne, wojeńszczyzna, pobór łanowy na rzecz pana.

Wojennia, podatek wojenny.

Wojenniczy, wojowniczy, wojacki.

Wojennik, p. Wojarz.

Wojeński, wojskowy, wojacki, rycerski, bohaterski.

Wojeńsku: po W. = wojennie, militarnie, po żołniersku.

Wojeńszczyzna, p. Wojenne.

Wojewodzanka, wojewodzianka.

Wojewodziny, p. Wojewodzy.

Wojewodzy, wojewodziny, tyczący się wojewody.

Województwo, wojewoda z żoną (W. przyjechali).

Wojłak, wojłuk, wojdłok, wojłok.

Wojłuk, p. Wojłak.

Wojna: służyć wojnę = służyć w wojsku, odbywać służbę wojskową.

Wojować co = wojując zdobywać.

Wojowny, wojowniczy, bitny.

Wojska, wojsko.

Wojsko kogo, czego = tłum, ciżba, gromada (W. dam, grzechów, filutów).

Wojskowicz, wojszczyc, syn wojskiego.

Wojskowiec, p. Wojarz.

Wojszczyc, 1) p. Wojskowicz; 2) syn wojownika, junak.

Wokabuł, wokabuła.

Wokalisz, samogłoska.

Wokalizator, śpiewak.