Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0766

Wokolu, wokoło, naokół.

Wokrądze, p. Wokrąg.

Wokrąg, wokrądze, wokoło, dokoła.

Wola: 1) Wole = chuci, żądze, namiętności; 2) mieć kogo, co po woli = mieć go powolnym, po myśli, podług życzenia; 3) po woli = dobrowolnie, z własnej chęci (iść po woli); 4) albo wolność, wolny wybór (ubiczowanego podał na wolą ich, a oni Go ukrzyżowali; jednego z dwóch więźniów na wolą im daje); 5) czynić komu wolą = spełniać jego życzenia; 6) dobra W. = życzliwość, przychylność, uprzejmość (dobra W. przeciwko komu, na kogo; okazać komu dobrą wolą; chleb z solą, z dobrą wolą); 7) wolność, swoboda, niezależność (puścić kogo na wolą; być na woli); 8) umówiony czas wolności od podatków, czynszów, pańszczyzn; 9) albo wolność, miejsce osady zwolnione na pewien czas od podatków i powinności, kolonja (gdyby kto siadł na woli i wysiedziawszy wolą albo nie wysiedziawszy do końca, chciał iść precz od pana, powinien zapłacić za wysiedziane lata).

Wolanin, mieszkaniec woli, kolonista nowo przybyły.

Wolant, suknia lekka, powiewna, przejrzysta.

Wolarnia, wołownia, stajnia na woły.

Wolawy, tyczący się wola pod gardłem (żyła wolawa).

Wolentarz, ochotnik.

Woleństwo, 1) wybór, obiór; 2) wolność.

Wolgar, ten, co mieszka nad rzeką Wołgą.

Woli, wołowy.

Wolnić, zwalniać, robić wolniejszym, folgować, popuszczać (W. żagle).

Wolnie, 1) swobodnie (W. odetchnąć); 2) śmiało, nie krępując się, bez ogródki (W. co wyrazić).

Wolniej komu = ma więk-