Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0767

szą wolność, więcej swobody, może sobie więcej pozwolić (przełożonemu W., niż inszym).

Wolnik, wolny sobie, pan udzielny, suweren.

Wolniuczki, wolniuchny.

Wolnochcący, dobrowolny.

Wolnoczynny, 1) arbitralny; 2) dowolny.

Wolnomyślec, wolnowierca, libertyn.

Wolnomyślny, lekkomyślny, lekko, swawolnie rzeczy traktujący.

Wolność, 1) p. Wola (zdać, zostawić co na W.; 2) pozwolenie (dał mi W. odjechać).

Wolnowierca, p. Wolnomyślec.

Wolnowierstwo, wolnomyślność w rzeczach wiary, libertynizm.

Wolnowładca, samowładca.

Wolnowładny, wolnowłady, samowładny (król, pan W.).

Wolnowłady, p. Wolnowładny.

Wolnowładztwo, samowładztwo.

Wolny, 1) nie krępujący się, swobodny, pozwalający sobie (wolnym językiem puścił się na cesarza); 2) zostawiony do wyboru (żywot bezmęski albo bezżeński jest W.); 3) dobrowolny (Jezus wolną mękę przyjął; żołnierz W. = ochotnik); 4) ucho wolne = dające posłuch komu; 5) list W. = zabezpieczający wolność, pasport.

Wolonter, ochotnik, wolontarjusz.

Wolwas, opałka z chróstu do wrzucania węgli.

Wołać kim, czem, jak = nazywać. W. się, nazywać się (woła się Zbyszko).

Wołaszek, wołek.

Wołhynianin, p. Wołhyniec.

Wołhyniec, Wołhynianin, Wołynianin.

Wołhyń, Wołyń.

Wołopas, wołowiec, wołownik, wolarz, pastuch wołów, poganiacz wołów.