Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0770

dła zazdrość między nich = wdała się, wkradła się; 6) W. na języki = dostać się; 7) wpada co komu = przypada, wypada, należy się (za taki występek wpada stronie przeciwnej i urzędowi po 40 kop groszy).

Wpaść się, niedok. wpasać się, 1) weżreć się, wjeść się, wgryźć się; 2) wnęcić się, wkraść się, wkręcić się; wpasł się w mię = pozbadł mię.

Wpatrować się, wpatrywać się.

Wpatrzać się, p. Wpatrzyć się.

Wpatrzyć się, wpatrzać się, wzwyczaić się przez patrzenie (z początku raził mię ten widok, lecz z czasem wpatrzyły się oczy).

Wpądzać, wpędzać.

Wpierać się. p. Weprzeć się.

Wpierzyć, oblec w pierze.

Wpisne, zapłata za wpisanie, wpisowe.

Wpisować, wpisywać.

Wpląznąć się, wpełznąć.

Wpleszczeć, wbić na płask, przygnieść (starość w ziemię człeka wpleszcze).

Wpływać, opływać (W. w szczęściu).

Wpojśrzód, wpośród.

Wpóki, dopóki, póki.

Wpółkryminalnie był karany = grzywnami i wieżą.

Wpółśrzedni, wspołśrodkowy, koncentryczny (koła wpółśrzednie).

Wpracować, wzwyczaić, wciągnąć do pracy.

Wprawiać, p. Wprawić.

Wprawić, niedok. wprawiać, wprawować, 1) włożyć, wsadzić, wprowadzić (W. rękę w co; W. owoce w cukier); 2) wpędzić, wparować (W. kogo w sidła, w kąt ciasny, do więzienia, w grób); 3) wpoić (W. jaką opinję w ludzi).

Wprawować i W. się, p. Wprawić.

Wprowadzać, p. Wprowadzić.

Wprowadzić, niedok. wpro-