Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0778

cie, podpora; 2) W. o co = spór.

Wsprawny, sprawny.

Wspuchnąć, wzdąć się od puchliny.

Wspuszyć, wzdąć, napuszyć (W. żagle, skrzydła); W. się, napuszyć się, nadąć się (tem się wspuszywszy, rozumieli, że wszystkich przemogą).

Wspychać, wzbijać się w pychę, wynosić się.

Wstać, niedok. wstawać, 1) ruszyć się, ocknąć się z apatji (królu! wstań a nie dopuszczaj łupiestwa; wstał i obronił dzieweczki); 2) W. od kogo = odstać; porzucić kogo; 3) wznieść się, podnieść się, sterczeć, wystawać (pagórek wstaje); 4) wszcząć się, powstać (wiatry wstają = zrywają się).

Wstanek, wstanie ze snu.

Wstargiwać, p. Wstargnąć.

Wstargnąć, niedok. wstargiwać, 1) targnąwszy podedrzeć do góry; 2) targnąwszy wściągnąć, wstrzymać.

Wstaw, wstawianie, wstawienie.

Wstawać, p. Wstać.

Wstawiać i W. się, p. Wstawić

Wstawić, wstawować kogo na dostojeństwo, na tron = wprowadzić, wsadzić; W. się w co = wdać się, wmieszać się, wtrącić się.

Wstawować i W. się, p. Wstawić.

Wstąpić, wstępić, niedok. wstępować, 1) W. z kim w co = wdać się, zapuścić się; zawiązać co z kim (W. z kim w rozmowę, w przyjaźń); 2) W. z kim w szranki = wdać się z nim w walkę; 3) W. między zwaśnionych = wdać się dla rozbrojenia ich; 4) W. w co = wdać się wmieszać się (wstąpiwszy w to, pomścili sromoty siostry; 5) W. w cenę = pójść w górę, podnieść się w cenie; cena wstępuje.

Wstąpienie: W. Boże =