Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0780

górę prowadzące; 4) wstępy = środa wstępna, popielec.

Wstępek, 1) wstęp; 2) p. Wstęp.

Wstępień, p. Wstąpień.

Wstępić, p. Wstąpić.

Wstępny: pieniądze wstępne albo wstępne = podarunek od wstępującego do cechu, do zgromadzenia; wojna wstępna = zaczepna.

Wstęsknić się, wtesknić się, 1) stęsknić się, zatęsknić; 2) sprzykrzyć się, znudzić się, przejeść się (wstęsknił mu się dworski żywot).

Wstężać, p. Wstężyć.

Wstężyć, niedok. wstężać co = przywrócić tęgość czemu (W. obwisłe piersi).

Wstoczyć, 1) wtoczyć do góry; 2) podnieść, zadrzeć do góry.

Wstornastek, p. Wściornastek.

Wstrachnąć się, przestraszyć się.

Wstraszyć kogo = wpędzić go w strach, nastraszyć.

Wstrącać, p. Wstrącić.

Wstrącić, niedok. wstrącać, odbić, odtrącić; W. się, 1) odbić się od czego, odskoczyć; 2) W. się od kogo = odstręczyć się, nabrać doń wstrętu.

Wstręczyć się, odstręczyć się, nabrać wstrętu.

Wstręt, stręt, wzdręda, 1) odbicie się od czego, 2) przeszkoda, zawada, odpór; 3) opór, odparcie.

Wstronić komu, czemu = ustąpić, usunąć się na stronę, umknąć się.

Wstrwożyć się, zatrwożyć się.

Wstrząs, wstrząśnienie.

Wstrzelić, 1) strzeliwszy wpuścić, wpędzić (W. strzałę w kogo); 2) wstrzyknąć (W. lekarstwo w nos).

Wstrzepać, 1) trzepiąc wzruszyć, wzbić; 2) W. kogo = zbić, przetrzepać.

Wstrzykać, wstrzyknąć.

Wstrzymać, strzymać, niedok. wstrzymować, strzy-