Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0786

kupionego, uczyniony w sądzie bartnym.

Wwieść, niedok. wwodzić: W. kogo w pokuszenie = wystawić na pokusy; W. w podejrzenie = wprawić w podejrzenie; W. na kogo kłamstwa = zwalać, przypisywać mu; W. co w księgę = wprowadzić do niej, wpisać, wnieść; W. się w posesją = wejść w posiadanie, objąć posiadłość.

Wwieźny, łatwy do wwiezienia, możliwy do wwiezienia.

Wwięzować, i W. się, p. Wwiązać.

Wwięzywać i W. się, p. Wwiązać.

Wwlec, p. Wewlec.

Wwlekać, p. Wewlec.

Wwłóczyć, p. Wewlec.

Wwodzić i W. się, p. Wwieść.

Wybaczać, p. Wyboczyć.

Wybaczawać, p. Wybaczyć.

Wybaczować, p. Wybaczyć.

Wybaczyć, niedok. wybaczać, wybaczawać, wybaczować, 1) wyrozumieć, wymiarkować, rozpoznać, rozważyć; 2) W. kogo, co = upatrzyć, wybrać (W. mężów do czego odpowiednich).

Wybad, wybadywanie, wybadanie, śledztwo, indagacja.

Wybadacz, ten, co wybaduje, wywiadowca.

Wybadać się, niedok. wybadować się, wybadywać się, wypytać się, wywiedzieć się badając.

Wybadanny, możliwy do wybadania.

Wybadować się, p. Wybadać się.

Wybadywać się, p. Wybadać się.

Wybawa, wybawienie.

Wybawić, niedok. wybawiać, wyprowadzić, wywabić (wybawił on ból z głowy wierszami).

Wybęknąć, wybąkać (jednego wyraźnie nie wybęknie słowa).

Wybicie, wymówka (W. rozmaite, którem się pozwany wybić albo wyjąć może od sprawy sądowej, exceptio).