Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0791

Wyciągacz, wycięgacz, 1) ten, co się upomina, egzekutor (W. długu, podatku, robocizny); 2) rzemień wyciągnięty, linka wyciągnięta (rozpinać konie na wyciągaczach).

Wyciągać, p. Wyciągnąć.

Wyciągły, wyciągnięty.

Wyciągnąć, niedok. wyciągać, wycięgać, 1) W. liczbę = odciągnąć, odjąć liczbę mniejszą od większej; 2) W. łuk = naciągnąć, napiąć; 3) W. nad kim władzę = rozpościerać; 4) egzekwować (W. winę za grzech); 5) wyczerpać, wyssać, wyeksploatować (W. fundusze czyje); 6) wyciągać po kim, z kogo = wymagać, żądać (wyciąga tego potrzeba; nie wyciąga od nas Jezus, abyśmy...); W. się na wydatki i t. p. = wysilić się, wysadzić się.

Wyciec, niedok. wyciekać, wyciekiwać, 1) wypaść, wylecieć (wnętrzności zeń wyciekły); 2) wyschnąć z powodu wycieku (miała upławy i już wyciekła); 3) W. od czego = wyniknąć, zrodzić się z czego; 4) wybiedz, wypaść, wylecieć wycieka goniec; wycieka nieprzyjaciel z obozu = robi wycieczkę); 5) W. kogo = wyścignąć, prześcignąć, ubiedz.

Wyciekacz, ten, co robi wycieczkę na nieprzyjaciela.

Wyciekać, p. Wyciec.

Wyciekiwać, p. Wyciec.

Wyciemięźnik, ciemiężeniem wyciskający.

Wyciemnić się, wyzbyć się ciemnoty, wyjaśnić się.

Wycienić, wycieniować.

Wycieńczeć, wycieńszeć, stać się cieńszym; wysilić się.

Wycieńszeć, wycieńczyć.

Wycierlica, wóz na drwa.

Wycierpiawać, p. Wycierpieć.

Wycierpieć, niedok. wycierpiwać, wycierpiawać, 1) wycierpieć; 2) W. komu co = znieść co od niego, darować mu co; 3) kogo, co = docze-