Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0793

Wyczynić, niedok. wyczyniać, przebierając wyczyścić (W. zboże, ziarno).

Wyczyściać, p. Wyczyścić.

Wyczyścić, niedok. wyczyściać, 1) wyczyścić; 2) wyprzątnąć, uprzątnąć; czyszcząc wyrzucić.

Wyczytać, niedok. wyczytywać, wyliczyć.

Wyczytywać, p. Wyczytać.

Wyćwierk, p. Wycwerk.

Wyćwierkować, p. Wycwerkować.

Wyćwierny, p. Wycwerny.

Wyćwirny, p. Wycwerny.

Wydać, 1) W. sąsiadowi drogę przez swe grunta = pozwolić, użyczyć mu drogi; 2) W. czas czemu = poświęcić na co; 3) W. uczniom jaką naukę = wyłożyć; 4) narazić, wystawić na niebezpieczeństwo (W. ciało swe na śmierć); 5) opuścić, odstąpić, zdradzać (W. towarzysza); 6) wyrazić, przedstawić (na szpalerach wydana historja; W. co po polsku = wyrazić); 7) nie W. kogo = nie odrodzić się od niego, nie zrobić mu wstydu (nie wydał w dobrych sprawach ojca swego; nie wydała urodą swej matki; nie wydał swego preceptora); 8) zrobić wydatnym, wysunąć, wystawić (W. kopułę nad budynkiem; tryton nad wodę wydany); 9) uwydatnić (malarze białą farbę przez zestawienie z czarną wydają); 10) W. dokąd = skierować, obrócić, zwrócić (W. co ku północy, na rynek); 11) W. sprawę = skończywszy polubownie, zaniechać sprawy. W. się, 1) W. się na co = oddać się, poświęcić się całkowicie, wylać się na co; 2) W. się na wierzch = wyjść, ukazać się, wydostać się (tajemnica z serca na wierzch się wydała; ogień, który się tam dusił, na wierzch się wydał; 3) ukazać się, dać się widzieć (zdala wy-