Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0806

Wykuglować, wymanić, wymachlować, wyłudzić; W. się, wykpić się, wykręcić się sianem.

Wykupiciel, wykupnik, odkupiciel, zbawiciel, wybawiciel (Chrystus W.).

Wykupnik, p. Wykupiciel.

Wykupno, wykup, okup za uwolnienie.

Wykurzyć, niedok. wykurzywać, wypalić, obrócić w perzynę.

Wykurzywać, p. Wykurzyć.

Wykusz, ganek, przedsienie.

Wykusza, przedmurze, miejsce, z którego się bronią.

Wykwint, 1) grymas zrzędny, dziwactwo; 2) wybieg, wykręt; 3) p. Wykwintniś.

Wykwintniś, wykwint, wybrednik, grymaśnik.

Wykwintny, wykrętny, krętacki, pełen wybiegów.

Wykwintować, 1) przesadnie przebierać, wybredzać; 2) sztucznie, gustownie wyśpiewywać.

Wykwitować, skwitować, wyrównać (W. pretensje wzajemne); W. się, skwitować się, wypłacić się, wyzwolić się z długów, z rachunków (pokutą W. się z mąk).

Wylać, wylić, niedok. wylewać, 1) wynurzyć, otworzyć (W. duszę przed Bogiem); 2) wylewać modlitwy = zanosić serdecznie; 3) wysypać, zesłać w obfitości (fortuna wylała na niego swe łaski); 4) W. z brzegów = przebrać miarę, przeholować (w żartach nie wylewaj z brzegów; zbytki to, wylewasz z brzegów = za nadto sobie pozwalasz); W. się, rozszerzyć się, rozpuścić się szeroko (daleko wylała się mowa moja; Tatarzy i na Wołyń się wyleli.

Wylatać, p. Wylecieć.

Wylatować, p. Wylecieć.

Wylatywać, p. Wylecieć.

Wylągać, p. Wylężeć.

Wylągiwać, p. Wylężeć.

Wylecać, p. Wylecić.