Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0816

Wyparszczeć, p. Wyparskać.

Wypaszczać, zachowywać post do końca.

Wypaść, niedok. wypadać, wypadywać, 1) W. na co = wpaść, rzucić się (język westchnąwszy wprzód, wypadł na tę mowę); 2) wynieść się, iść precz, oddalić się (wypadaj, grzechu, a do mnie się nie wracaj!); 3) W. z drogi = wykroczyć, zboczyć; 4) wyzdychać.

Wypatrować, p. Wypatrzyć.

Wypatrownica, okno do wyglądania na podwórze, ganek.

Wypatrywać, p. Wypatrzyć.

Wypatrzać, p. Wypatrzyć.

Wypatrzyciel, ten, co wypatruje, albo co wypatrzył; badacz (W. serca mojego).

Wypatrzyć, niedok. wypatrywać, wypatrzać, wypatrować, 1) W. kogo = wymacać, zrewidować, obszukać; 2) wybadać, zgłębić, wystudjować; 3) rozsądzić (niech wypatrzy Jehowa między mną a tobą); 4) upatrzyć, wyszukać, wynaleźć (W. męża dla córki; W. okazję; W. niedźwiedzia w lesie = wyśledzić).

Wypądzać, p. Wypądzić.

Wypądzić, niedok. wypądzać, wypędzić.

Wypedzieć, p. Wypowiedzieć.

Wypełniać i W. się, p. Wypełnić.

Wypełnić, niedok. wypełniać, 1) W. liczbę = uzupełnić, skompletować (kazał wojsku liczbę W. = kazał mu się skompletować); 2) W. kielich = spełnić, wychylić, wypić; W. się, nadejść, wyjść, przyjść (czas się wypełnił, aby już porodziła).

Wypęczać, p. Wypęczyć.

Wypęcznieć, wydąć się pękato, nabrzmieć (żyły wypęczniały = nabrały).

Wypęczyć, niedok. wypęczać, zrobić, żeby wypęczniało.