Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0842

Wyszmukiwać, p. Wysmuknąć.

Wyszni, górny (zamek W.).

Wysznicerować, wydłubać po snycersko, wyrznąć.

Wyszokrajca, złodziej grosza publicznego.

Wyszpacać, p. Wyszpocić.

Wyszpaczać, p. Wyszpocić.

Wyszpecić, zrobić zupełnie szpetnym; W. się, wyszpetnieć, wyrodzić się szpetnie, stać się zupełnie szpetnym.

Wyszperacz, p. Wyszperownik.

Wyszperlać, wyszpyrać, wyszperować, wyszpyrować, wyszperać, wygrzebać, wyszukać, wykryć.

Wyszperować, p. Wyszperlać.

Wyszperownik, wyszperacz, wyszpyracz, ten, co wyszperał, odkrywca.

Wyszpilować, wyśpilować, skłóć, pokłóć.

Wyszpocić, niedok. wyszpacać, wyspaczać, wyszpaczać, szpetnie wykrzywić, wykręcić, wykoślawić, wypaczyć (W. gębę, naukę czyją; wyszpocił rzezaniec naturę); 3) zboczyć, wykroczyć z drogi prostej; 4) wyszydzić, skarykaturować; W. się, wypaczyć się (wyszpociły się prawa, obyczaje).

Wyszpyracz, p. Wyszperownik.

Wyszpyrać, p. Wyszperlać.

Wyszpyrować, p. Wyszperlać.

Wyszszy, p. Wysszy.

Wyszszyć, p. Wyszyć.

Wyształtować, p. Wykształtować.

Wysztukować, 1) chusty w praniu = wyszastać; 2) wystukiwać.

Wyszturchnąć, wyszturknąć, wysturknąć, wysturkać, niedok. wysturkiwać, szturchnąwszy wyciąć kogo kułakiem, łokciem.

Wyszturknąć, p. Wyszturchnąć.

Wyszudzać, p. Wyszydzić.