Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0851

Wywiad, wywiady.

Wywiadać, p. Wywiedzieć.

Wywiadować, p. Wywiedzieć.

Wywiadywać, p. Wywiedzieć.

Wywianować kobietę = wyzuć z wiana (= majątku zapisanego jej przez męża).

Wywiązać, wywięzać, niedok. wywięzywać, 1) wyjąć z zawiązania, z węzła; 2) wyplątać, wywikłać, wyzwolić (W. kogo z sideł, z zawikłania, z więzienia); 3) rozwiązać, wyjaśnić, wyłożyć, wytłómaczyć (W. sen, zagadnienie); 4) W. kogo z majętności = odsądzić od majętności, usunąć prawnie z majętności.

Wywiązić, p. Wywięzić.

Wywiąznąć, p. Wywięznąć.

Wywichlić, wywichłać, niedok. wywichływać, wywikłać.

Wywichłać, p. Wywichlić.

Wywichływać, p. Wywichlić.

Wywić i W. się, p. Wywinąć.

Wywiedzieć, niedok. wywiadać, wywiadować, wywiedować, 1) W. kogo = wypytać, wybadać (choć go wywiadowano, nie powiedział); 2) W. co = wywiedzieć się o czem (ciekawy, radby wiele rzeczy wywiedział).

Wywiercieć, wywiercić; W. się, wywiercić się, wykręcić się, wywinąć się (W. się śmierci; nie wywierci się kaźni).

Wywierszać, p. Wywierszyć.

Wywierszyć, niedok. wywierszać, wyrównać aż do wierzchu, dojść wysokością (wiersze moje nie wywierszą ogromu twej chwały).

Wywiesić się, niedok. wywieszać się (W. się z okna).

Wywieszać się, wychylić się, p. Wywiesić się.

Wywieszczać, p. Wywieszczyć.

Wywieszczyć, niedok. wywieszczać, wyłuszczyć, wypowiedzieć (W. historję do końca).