Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0863

Wzgardzenie, p. Wzgardnie.

Wzgardzeńszy, więcej wzgardzony niż inny.

Wzgardziciel, p. Wzgardca.

Wzgardzicielka, ta co wzgardza, gardząca (W. świata znikomego).

Wzgardzono, p. Wzgardnie.

Wzgardźca, p Wzgardca.

Wzgarszać, p. Wzgorszyć.

Wzgarzać, brzydzić się, wzdrygać się.

Wzgląd, względa, 1) spojrzenie, wzglądnięcie; 2) stosunek, proporcja, odpowiedność jednego względem drugiego (W. między występkiem i karą); 3) względem = w porównaniu (mało jest względem jako tego wiele było); 4) względem = przez wzgląd, dla, z przyczyny, z powodu (pomógł względem miłosierdzia; względem fortuny został bisurmanem; 5) względy = oględziny, wywiady, prześpiegi (posłać kogo na względy).

Wzglądnąć, względnąć, niedok. wzglądać, względać, 1) spojrzeć w górę, wznieść oczy (W. do Boga); 2) spojrzeć, obejrzeć się, popatrzeć (zdumiały, względa po stronach; względają po sobie); 3) W. z góry = wejrzeć, spojrzeć (Bóg na nas z nieba wzgląda); 4) niedok. zapatrywać się (z pogardą wzglądają na ów związek = zapatrują się; na Polskę łaskawie wzglądają = mają wzgląd na nią; wzglądnij na pokorę naszą); 5) W. na co = dać baczenie, zwrócić oko na co; 6) W. w co = wejrzeć w co, wejść w co; 7) wzglądać = mieć co na względzie, baczyć na co, oglądać się na co, obawiać się czego (panowie, wzglądając, aby bezkrólewie jakim złym przypadkiem Polski nie utrapiło, Władysławowi koronę ofiarują).

Względa, p. Wzgląd.

Względać, p. Wzglądnąć.

Względność tonów = sto-