Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0869

Wznijść, wzniść, wzejść.

Wznikać, p. Wzniknąć.

Wzniknąć, niedok. wznikać, 1) wyniknąć ku górze, wydobyć się, powstać, wzejść, wystąpić (wznikły zioła z ziarna; wznikły błędy religijne; wznikł trąd na czoło jego; jutrzenka wznikła); 2) wyniknąć, wszcząć się, powstać, wybuchnąć (wznikła wojna przeciw niemu).

Wzniż, poniżej (buja W. i wyżej słońca).

Wzniżać, p. Wzniżyć.

Wzniżyć, niedok. wzniżać, zniżyć, spuścić niżej (wzniżająca się spadzistość).

Wznosić i W. się, p. Wznieść.

Wzor, p. 2. Wzór.

Wzorać, niedok. wzorywać, oraniem wzruszyć.

Wzorek: mogą się tylko w drobniejszy W. przyrównać do nich = na mniejszą stopę, na mniejszy manier, na mniejszą skalę.

Wzorny, pstry, wzorzysty.

Wzorywać, p. Wzorać.

Wzowę, wzowiesz i t. d = wezwę, wezwiesz i t. d.

Wzowiż, wezwijże.

1. Wzór, 1) W. wybierać z kogo = wybierać z kogo wzorki, krytykować go; 2) oryginał (kopja przypomni o wzorze).

2. Wzór, wzor, wzoranie, grunt wzorany.

Wzraszczać, p. Wzrościć.

Wzraz, wzdraz, 1) odbicie (W. promienia od zwierciadła); 2) obraz, wyobrażenie, kształt, figura (miał W. ciała człowieczego przed oczyma; 3) na W. = na podobieństwo, na wzór, nakształt, na sposób (wyrycie na W. pieczęci; sieć na W. namiotu).

Wzrazić, niedok. wzrażać, odbić, odtrącić (zasłona z liści wzraża słońce = nie dopuszcza wewnątrz).

Wzręcz, p. Wrącz.

Wzrodzić się, odrodzić się (wzrodzi się, co już ustało; ustanie, co dziś jest).