Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0870

Wzrok: Na W. = na wzór, na podobieństwo, nakształt (skrzydła na W. skrzydeł u kani).

Wzrościć, niedok. wzraszczać, zrobić żeby wzrosło, wyhodować.

Wzrozumieć, zrozumieć, wyrozumieć (racz W. wołanie moje).

Wzruszać i W. się, p. Wzruszyć.

Wzruszawać i W. się, p. Wzruszyć.

Wzruszenie, 1) ruchawka, bunt, burza, powstanie; 2) natchnienie (w owym wieszczku boskie W. było).

Wzrusztować się, wdrapać się po rusztowaniu.

Wzruszyciel, naruszyciel, ten, co wzruszył albo wzrusza, wichrzyciel, burzyciel (W. prawa, pokoju).

Wzruszyć, niedok. wzruszać wzruszywać, wzruszawać, 1) W. zwierza, zająca = wyruszyć z legowiska; W. ptaka = spłoszyć; 2) głos W. = dobyć głosu; 3) W. żołądek = wzburzyć, ruszyć górą, wywołać wymioty; 4) wzburzyć, podburzyć, zbuntować (W. lud); W. się, 1) poruszyć się, zachwiać się, obruszyć się (wzruszył się gmach w posadach); 2) zerwać się, powstać (wzruszyły się gwałtowne dżdże od południa); 3) obruszyć się, oburzyć się (wzruszył się w nim duch, gdy widział, co się dzieje).

Wzruszywać i W. się, p. Wzruszyć

Wzrycie, grunt wzryty, wskopany (burak siać na nowem wzryciu).

Wzryć, niedok. wzrywać, wzruszyć ryciem, wskopać.

Wzrywać, p. Wzryć.

Wzrzezać, werznąć.

Wzrzęda, zrzędność.

Wzrzędny, zbytnio troskliwy, zrzędny.

Wzrzędzać się, zabierać się na nowe dziwactwa, dokazywać, burmistrzować, rozpościerać się (nowym kształtem nie-