Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0872

ca; Jehowa wzwodzi z prochu niedostatecznego, z gnoju podejmuje ubogiego); 2) W. od kogo = wyratować, wybawić, wyrwać (wzwiedź mię od powstających na mnie); 3) wywieść, dźwignąć, wyprowadzić, wznieść, wybudować (W. kościół); 4) W. namiot = zebrać, zwinąć.

Wzwiewać, p. Wzwiać.

Wzwiewek, wzwiewanie, wzwianie, podmuch (wzwiewkiem łaskawym dziesięć dni szedł = przy wietrze pomyślnym).

Wzwlekać, p. Wezwlec.

Wzwlec, p. Wezwlec.

Wzwodę, przeciw wodzie, pod wodę (na W. płynąć).

Wzwodni, wzwodowy most, wzwód, most zwodzony.

Wzwodowy, p. Wzwodni.

Wzwód, 1) p. Wzwodni; 2) podniesienie się, wyprężenie członka męskiego.

Wzwracać, p. Wzwrócić.

Wzwrot, powrót.

Wzwrócić, niedok. wzwracać, obrócić do gory, wywrócić.

Wzwyczaić się, wejść w zwyczaj, utrzeć się (już się to wzwyczaiło).

Wzwyczajać się, p. Wzwyczaić się.

Wzwyczajenie, przyzwyczajenie, zwyczaj, nałóg, wprawa.

Wzwyczajony, obrócony w zwyczaj, który wszedł w zwyczaj, zwyczajny, zwykły (wzwyczajona przedaż szarż w wojsku psuła porządek awansów).

Wzwysz, 1) p. Wzwyż; 2) przez W. = nazbyt, zbyt, nadzwyczaj (poraził go porażką przez W. wielką).

Wzwyszą, p. Wzwyż (gdzie słońce nie dochodzi, drzewo W. rośnie, a nie na miąższość).

Wzwyszyć, wywyższyć, podwyższyć, wynieść wysoko (zniżył się, by sługi wzwyszył).

Wzwyż, wzwysz, na wzwyszą, na wysokość (na trzy łokcie W.).