Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0879

albo Z. się komu = zjednać sobie jego łaskę, zasłużyć się, przymilić się mu; Z. się, 1) zatrzymać się, poczekać (jeszcze się z tem zachowam); 2) wytrwać, stać przy kim, przy czem wytrwale (Z. się w dobrem); 3) Z. się komu = zjednać sobie jego łaskę; 4) Z. się czem komu = przysłużyć się, przymilić się; 5) wywdzięczyć się; okazać się szczodrym (Z. się komu cudzem, swojem); 6) Z. się czem = opiekować się.

Zachowałość, zachowanie, wzięcie, poważanie.

Zachowały, 1) Z. w cnocie, w dobrem sprawowaniu się i t. p. = trwały, wytrwały, stateczny, doświadczony; 2) wychowany, wykształcony; 3) mający zachowanie u kogo, wzięty, dobrze zasłużony; 4) będący w czyich łaskach, w łasce u kogo.

Zachowanie, 1) Z. z kim = stosunki, zażyłość, obcowanie, przyjaźń; 2) gościnność.

Zachowawać się, zachowywać się.

Zachowca, zachowywaciel, zachowawca, ten, co zachowuje.

Zachowywaciel, p. Zachowca.

Zachowywacielka, zachowawczyni.

Zachowywać i Z. się, p. Zachować się.

Zachód, kloaka, wychodek.

Zachów, zachowanie, ratunek, ochrona.

Zachrabotać, zachrobotać.

Zachrzęsnąć, zachrzęścieć.

Zachuchrać, zagmatwać, sprawić nieład.

Zachwarszczeć, zachrzęścieć.

Zachwastać, zachwastnąć, 1) szastając zarzucić, zamieść; 2) zachlastać, zachlapać, zaszargać.

Zachwastnąć, p. Zachwastać.

Zachwat, letarg, śpiączka.