nu, spuścić nos na kwintę, smutnie się odezwać.
Zadebić, zabić, zatłuc kogo.
Zadechnąć, niedok. zadychać, zamrzeć.
Zadeczny, zadkowy, tyczący się zadka, pośladkowy.
Zadem, zadma, zadęcie, zawiew (Z żagiel pędzi).
Zademek, zadymek, zademka, zadymka.
Zademka p. Zademek.
Zaderewisty, szybki, wartki (koń, łuk Z.).
Zadłabać, p. Zadłabić.
Zadłabić, zadłabać, zadławić, zadusić.
Zadmuchnąć, niedok. zadmuchywać, zadmuchować, 1) wdmuchnąwszy zapełnić (oczy proszkiem zadmuchywać); 2) wdmuchnąć, zapędzić dmuchnięciem (proch w nos Z.); 3) jako śmiesz figurami Starego Testamentu alegować, wszakżeś je zadmuchnął precz = odrzuciłeś, obaliłeś.
Zadmuchować, p. Zadmuchnąć.
Zadmuchywać, p. Zadmuchnąć.
Zadnica, tyłek, zadek.
Zadnie, wtyle, ztyłu.
Zadny, tyczący się zadu, zadka (półdupki, policzki zadne).
Zadowolność, zadowolenie.
Zadowolny, zadowolony.
Zadrali, zadarli.
Zadrał, zadarł.
Zadrap, zadrapanie, zadrapanie się.
Zadrewnić, zadrzewić (Z. w lasach).
Zadrętwieć, zatrętwieć, zdrętwieć, zamrzeć.
Zadrobić, drobiąc zapuścić; zdrobnić.
Zadrobnieć, niedok. zadrobniewać, zacząć drobnieć, maleć; skarłowacieć (Leszek choć zadrobniały, ale mężny).
Zadrygnąć, zadrgnąć.
Zadrzeć, niedok. zadzierać, 1) zadzierać w śpiewaniu, w graniu = fałszować, drapać uszy; 2) zadzierać na co = zarywać czego.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0885
Ta strona została uwierzytelniona.
