Zadzwonić: zadzwonią komu uszy = zadzwoni mu w uszach.
Zadżdżyć się, zanieść się na deszcz, rozdeszczyć się.
Zadźwignąć, dźwigając zatrzymać, podźwignąć, podnieść (Z. upadłego).
Zafantować: osoba zafantowana = zakładnik.
Zafasować, zawalić, zatarasować (Z. bramę kamieniami, ziemią).
Zafrymarczyć, frymarcząc zamienić.
Zagad, zagadnięcie, odezwanie się, przemówienie.
Zagadka, omówienie, alegorja.
Zagadliwy, 1) zagadkowy; 2) zawierający zagadkę, podobny do zagadki.
Zagadnąć, zagadkę zadać do rozwiązania (zagadnę wam gadkę)
Zagadzać, p. Zagodzić.
Zagaisko, miejsce zagajone.
Zagar od węgli = czad.
Zagardlić, zagarlić, zagardłować, 1) zadusić; 2) zarobić z narażeniem gardła = życia; 3) zwęzić ku górze, zaostrzyć (Z. rurę; trąba psa zagardlona).
Zagardłować, p. Zagardlić.
Zagarlić, p. Zagardlić.
Zagarnywać, zagarniać.
Zagaszczać i Z. się, p. Zagościć.
Zagaszywać, zagaszać.
Zagata, łata drewniana zasłaniająca dziurę w ścianie chałupy.
Zagąszczać i Z. się, p. Zagęścić.
Zagąść, zagędnąć, zagędzić, zagrać.
Zagębować statek = za gębę uchwycić, zawiązać.
Zagędnąć, p. Zagąść.
Zagędzić, p. Zagąść.
Zagęstnić i Z. się, p. Zagęścić
Zagęstnieć, p. Zagęścić.
Zagęstwić, p. Zagęścić.
Zagęstwieć, p. Zagęścić.
Zagęszczywać i Z. się, p. Zagęścić.
Zagęścić, zagęstnić, zagęstwić, zagęszczać, zagęszczywać, zagąszczać,
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0888
Ta strona została uwierzytelniona.
