Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0889

zagęstwiać, 1) Z. czem = zatkać, zapchać (tłumy zagęściły bramy; strzały zagęściły powietrze; Z. mowę niepotrzebnemi słowami); 2) Z. monetę = rozpowszechnić, obficie puścić w kurs; Z. się, zagęścieć, zagęstnieć, zagęstwieć, rozpowszechnić się, rozmnożyć się.

Zagęścieć, p. Zagęścić.

Zagląd, zaglądanie, zajrzenie.

Zagładzać, p. Zagładzić.

Zagładzić, niedok. zagładzać, 1) wygładzić (Z. zmarszczki); 2) wygładzić, wytępić, znieść (Z. wojska wroga); 3) Z. z pamięci = wygluzować.

Zagłaskać, niedok. zagłaskiwać, zarównać głaskaniem (Z. sobie zjeżoną czuprynę); Z. się, załagodzić się, rozerwać się, uspokoić się (przerażone oczy zagłaskały się rozrywką).

Zagłaskiwać i Z. się, p. Zagłaskać.

Zagłobić, niedok. zagłabiać, 1) zaprawić (szczelinę), zaklinować, zanitować, zatkać, spoić; 2) zabić, zagwoździć, zamknąć, zawrzeć (Z. ciało w grobie).

Zagłabiać, p. Zagłobić.

Zagłodnieć, poczuć głód, zgłodnieć.

Zagłówczany, tyczący się zagłówka (poduszka zagłowczana).

Zagłówek, poduszka pod głowę.

Zagłówna, p. Zagłówne.

Zagłówne, zagłówna, zapłata, kara za głowę, za zabójstwo.

Zagłupić, zrobić głupim, wystrychnąć na głupca.

Zagłuszać, p. Zagłuszyć.

Zagłuszyć, niedok. zagłuszać, 1) ogłuszyć (zaślepić kogo i Z.); 2) odurzyć (trunek zagłusza); 3) zatrzeć, zamazać (zagłuszyli złotem swą zbrodnię).

Zagmatwać, zamatwać, 1) zarzucić, zawieruszyć (symbolum św. Atanazego w książnicy długo