zagmatwane było); 2) zapchać, zatkać, zapełnić.
Zagnać, wygnać, wypędzić.
Zagnanie, wygnanie, jasyr, niewola (wrócił z zagnania).
Zagnąbić, zagnębić.
Zagnić, niedok. zagniwać, zagnijać, zacząć gnić, zajść zgnilizną.
Zagnijać, p. Zagnić.
Zagniłek, zagniłka, rzecz zagniła.
Zagniłka, p. Zagniłek.
Zagniotek, rzecz zagnieciona (Z. u palca, zadzierk, zanokieć).
Zagniwać, p. Zagnić.
Zagnoić się, zagnić.
Zagnuśnieć, zgnuśnieć.
Zagodny, łagodzący (w próżny żołądek nie ostre, lecz chłodne wpuszczać potrzeba rzeczy, i trunki zagodne).
Zagodzić, niedok. zagadzać, załagodzić, załatwić (Z. spór; Z. urazę pojedynkiem).
Zagolić, zagolnąć, zamachnąć.
Zagolnąć, p. Zagolić.
Zagon, 1) szereg, rząd na szachownicy; 2) wyprawa wojenna, ekspedycja; 3) Z. za kim = pogoń.
Zagonić się, goniąc zapędzić się dokąd.
Zagończy, tyczący się zagonu wojennego (wrzawa zagończa).
Zagorewać i Z. się p. Zagorzeć.
Zagorszyć, pogorszyć.
Zagorywać i Z. się, p. Zagorzeć.
Zagorzałość, p. Zagorzel.
Zagorzeć, zagorywać, zagorewać, zagorzeć się, zagorywać się zagorewać się, 1) zapalić się, zająć się ogniem (gdy się zagore, dzwonią; dom się zagorzał); 2) zwiędnąć, uschnąć (zboże, drzewa zagorzałe).
Zagorzel, zagorzelina, zagorzelizna, zagorzałość, zagorzenie, zaczadzenie.
Zagorzelina, p. Zagorzel.
Zagorzelizna, p. Zagorzel.
Zagościć, niedok. zagościać, zagaszczać kogo =
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0890
Ta strona została uwierzytelniona.