wać (Z. prawem); 3) Z. szkodę = wynagrodzić.
Zagrodzie, p. Zamieście.
Zagromadzić, do zbytku nagromadzić.
Zagromiać, p. Zagromić.
Zagromić, niedok. zagramiać, zagromiać, niby gromem uderzyć, gromić (jednym wzrokiem zagramia go, strach ucina mu słów resztę).
Zagrytać, p. Zagrzytać.
Zagrytnąć, p. Zagrzytać.
Zagrzebiony, zagrzebany.
Zagrzebny, zagrzebany (kruszec w kopalni Z.).
Zagrzewacielka, ta, co zagrzewa.
Zagrzytać, zagrzytnąć, zagrytnąć, zagrytać, zazgrzytać.
Zagrzytnąć, p. Zagrzytać.
Zagubca, zagubiciel.
Zagubiać, p. Zagubić.
Zagubić, niedok. zagubiać, zatracić, zniweczyć, zagładzić (czas wieżę zagubił; Z. pamięć na co).
Zagubny, tyczący się zaguby, zgubny.
Zaguzikować, zapiąć na guziki.
Zagwindować, zawindować.
Zagzić, zapalić, zakorcić, pobudzić, pokusić (zagziła Nerona żądza przebić cieśninę; czy mię pożar zagził rymopłody?).
Zahaftować, zahawtować, zaszyć przez haftowanie (Z. ranę).
Zahalzować, u flisaków: zapiąć linę.
Zahałem, p. Zachałem.
Zahamować, 1) Z. kogo = przytrzymać, zaaresztować; 2) zachować, utrzymać (ceremonja z zahamowaniem dostojeństw majestatu królewskiego).
Zahańbiać, p. Zahańbić.
Zahańbić, niedok. zahańbiać, zawstydzić, okryć wstydem (Z. oblicza czyje).
Zahawtować, 1) zahaftować; 2) p. Zahaftować.
Zahołdować, niedok. zahołdowywać, zrobić hołdowniczym, podbić.
Zahołdowywać, p. Zahołdować.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0892
Ta strona została uwierzytelniona.
