Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0894

nabrzmieniem dziąseł (wyrzynać zajedzie).

Zajem, 1) zajmowanie, zajęcie (Z. bydła w szkodzie); 2) zachwyt, zachwycenie; 3) pożyczenie jakiej rzeczy z warunkiem oddania takiejże rzeczy.

Zajemny, wzajemny.

Zajeść, niedok. zajadać, ukąsiwszy zabić; ugryźć śmiertelnie (dziecię zajadłe jaszczurka); 2) zagryźć (bydlę od zwierza zajedzone); Z. się, wpaść w zajadłość, zażreć się, zawziąć się.

Zajęczego szukać, trwożyć się.

Zajędurzyć, zaindyczyć, rozjątrzyć.

Zajękać, zajękiwać, zaczynać jęczeć.

Zajękiwać, p. Zajękać.

Zajękiwać się, zająkać się.

Zajmacz, zajmiciel, ten, co zajmuje (Z., złodziej bydlęcy).

Zajmiciel, p. Zajmacz.

Zajmować się, p. Zająć się.

Zajrzeć, zajzrzeć, zajźrzeć, zaźrzeć, niedok. zazierać, 1) Z. kogo = ogarnąć wzrokiem, spojrzeć na kogo (to uroki, zapewne cię baba na czczo złym okiem zajrzała); 2) zoczyć, zobaczyć, spostrzedz, dojrzeć; 3) wyrzucić na oczy, zrobić zarzut (własne sumienie mu w tem Z. musi); 4) Z. komu = pozazdrościć.

Zajść, niedok. zachodzić, 1) przyjść ku schyłkowi, ustać, zwątleć (wzrok jego już zaszedł; zaszło co dawnością = uległo przedawnieniu); 2) zabrnąć, wdać się (Z. w dług, w rozmowę; Z. w słowa = pokłócić się); 3) pokłócić się (lada o co zachodzą); 4) Z. w głowę = zwarjować; 5) Z. do kogo, do czego = napaść, najść kogo, co; 6) zejść, zaskoczyć, napaść (sen ciało strudzone zachodzi); 7) rozciągnąć się na kogo, na co, dojść, spotkać kogo, co (chrzest św. zachodzi nie tylko