Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0898

Zaklęśnina, zaklęsłość, wpadlina, miejsce zaklęśnięte.

Zaklinaciel, ten, co zaklina, zaklinacz.

Zaklinacz, egzorcysta (stopień duchowny).

Zaklinać, p. Zakląć.

Zaklinek, zaklęcie, przysięga.

Zaklinić, zaklinować.

Zakład, 1) zakładanie, założenie (Z. miasta); 2) posada, podwalina, fundament (zakłady domu dużo miejsca zajęły); 3) Z. wału = niższa część wału; 4) zastawienie się, zasłonięcie się (bić się pod tarczy zakładem; przez Z. ciąć = przez broń, którą się zasłoniono); 5) zastaw, fant; kaucja, wadjum; 6) rękojmia, zadatek, zasada, filar, fundament (prawo — Z. wolności); 7) zapewnienie, zaręczenie (dodaje mu serca takowym zakładem); 8) stawka, nagroda (biegając w zawody, wziął Z.).

Zakładacz żołnierski = żołnierz stojący gdzie załogą.

Zakładnik, ten, co się z kim zakłada o co.

Zakładny, zakładowy, tyczący się zakładu, fundamentalny (jest mi zakładną nadziei miarą stateczna związku w was wola; fundusze na potrzeby zakładowe wojska i inwalidów).

Zakładowy, p. Zakładny.

Zakłosować, zadzierzgnąć, zawiązać.

Zakłócać, p. Zakłócić.

Zakłócić, niedok. zakłócać, 1) zakłopotać, zaturbować, zaambarasować (jesteśmy zakłóceni, jakby wyrazić wdzięczność); 2) zatrudnić, zainteresować (Z. kogo gospodarstwem).

Zakłótnik, ten, co zakłóca.

Zaknąć i Z. się, p. Zakchnąć.

Zaknęły, p. Zatchnęły.

Zakochać kogo = pokochać.

Zakochały, zakochany.

Zakoł, 1) zakolenie, łuk, koło zatoczone, bieg w