Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0914

ciec, o tem nic kościół nie zamknął; już zamknęli wojnę); 6) Z. pokój = zawrzeć pokój z kim. Z. się z czego, skąd = wyniknąć, wypaść, wywieść się (z przeszłej mowy to się zamyka, że...).

Zamknienie, 1) zamknięcie, miejsce zamknięte (rozmawiali w zamknieniu); 2) zatamowanie, zahamowanie (wolno było jeździć tylko do Wrocławia, a było tego zamknienia cztery lata); 3) Z. ksiąg, listu = zakończenie.

Zamkniony, zamknięty.

Zamkochwyt, chwytacz cudzych zamków, grodów.

Zamleczyć, mlekiem zapuścić, w mlecz zamienić (już zboża zamleczone).

Zamłodnąć, zamłodnieć, zamłodzieć, stać się młodym, odmłodnieć.

Zamnażać i Z. się, p. Zamnożyć.

Zamniemanie, zarozumiałość.

Zamnożenie, wzmaganie się, wzrost, wybijanie się, rozwój, rozkwit (Z. państwa).

Zamnożyć, niedok. zamnażać, zamnożywać, 1) rozmnożyć, dać się zamnożyć (Z. bydło, wino u siebie); 2) pomnożyć, powiększyć, przysporzyć (Z. skarb); 3) począć (w żywocie), spłodzić (Nape zamnożona z wilka); Z. się, pomnożyć się, rozmnożyć się (rozmowy, z których się zamnażają rozumy).

Zamnożysty, zamnożony, liczny (bibljoteka zamnożysta = zamożna, zasobna).

Zamnożywać i Z. się, p. Zamnożyć.

Zamocniać, p. Zamocnić.

Zamocnić, niedok. zamocniać, zrobić mocnym.

Zamoczywać, niedok. od zamoczyć.

Zamodrzeć, zajść modrością (wargi zamodrzałe = zasiniałe).

Zamoka, miejsce zamoczone, mokradło.