Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0916

mówieniu, zagadać się; 3) omylić się w mówieniu, powiedzieć jedno za drugie; 4) wymówić się.

Zamówka, p. Zamowa.

Zamraczać, p. Zamroczyć.

Zamrażać, p. Zamrozić.

Zamrocze, p. Zamrok.

Zamroczyć, niedok. zamraczać, zacienić, zasłonić (w gaju kochankowie kwilą zamroczeni).

Zamrok, zamroka, zamrocze, mrok zapadający, zmierzch, zaciemnienie.

Zamroka, p. Zamrok.

Zamrozić, niedok. zamrażać piec hutniczy = wystudzić

Zamrówić się, zagęścić się, rozmnożyć się jak mrowie (lud ten zamrówił się gęsto).

Zamróz, 1) zamarzanie, pierwszy mróz, początek marznięcia; 2) odmrożenie, mróz wewnętrzny (wyciąga to Z. albo zaziębłość z nóg; Z. szedł po jej ciele = zimno śmiertelne).

Zamrukać, p. Zamruknąć.

Zamrukawać, p. Zamruknąć.

Zamruknąć, niedok. zamrukać, zamrukawać, zamruczeć, mruknąć nagle.

Zamrzeć, niedok. zamierać, 1) obumrzeć, omdleć, osłabnąć (żołądek zamarł od głodu; płód w żywocie matki zamarł, nie mając słusznej żywności; deszcz zrosił zamarłe zagony); 2) zacząć mrzeć (pusty żołądek zamarł głód).

Zamsik, p. Zamścik.

Zamsza, p. Zamesz.

Zamszysty, omszony, zarosły w mech.

Zamścik, zamsik, mieszczuch, łyk (lada szot i Z. z miasta dziś w pierze porasta).

Zamtuski, zantuski, tyczący się zamtuza, burdelowy.

Zamtuz, zantuz, santuz, dom publiczny, burdel.

Zamtuzka, nierządnica, kobieta publiczna.

Zamtuźnik, nierządnik.

Zamudzić, zmudziwszy