Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0918

Ta strona została uwierzytelniona.

nowić się, pomyśleć (wprzód się zamyśl, a potem działaj).

Zamyśliwać i Z. się, p. Zamyślić.

Zamżyć oczy = zamrużyć oczy.

Zanadra, licz. mnoga od zanadrze, zanadrza.

Zanadrzany, tyczący się zanadrza.

Zanadrzysty, mający szerokie zanadrza.

Zanarzać, 1) zanurzać; 2) p. Zanurzyć.

Zanaszać się, p. Zanieść się.

Zanęcić, niedok. zanęcać, nęcąc zachęcić.

Zanędznieć, znędznieć (bydlę z młodu zanędzniałe).

Zanęta, zachęta nęcąca, ponęta (Z. do pracy).

Zaniecać, p. Zaniecić.

Zaniechać, niedok. zaniechawać, zaniechywać, 1) zaniechaj, patrzajmy jeśli przyjdzie = daj pokój, uważaj, czekaj; 2) Z. kogo = zostawić go w pokoju, porzucić go, dać mu spokój, nie przeszkodzić mu (czemuś mnie nie zaniechał, ale kazałeś mię wskrzesić?; zaniechajcie dziatek ani im zabraniajcie przychodzić do mnie).

Zaniechawać, p. Zaniechać.

Zaniechywać, p. Zaniechać.

Zaniecić, niedok zaniecać, wzniecić, zapalić; Z. kogo gniewem = zapalić, wzburzyć.

Zanieczcić, sprofanować, zbezcześcić.

Zanieczyściać, zanieczyszczać.

Zaniedbalec, ten, co zaniedbał albo co zaniedbał się, niedbalec.

Zaniedbalstwo, zaniedbałość, niedbalstwo.

Zaniedbałość, p. Zaniedbalstwo.

Zaniedbały, niedbały.

Zaniedbawać, zaniedbywać.

Zaniemiać, p. Zaniemić.

Zaniemić, niedok. zaniemiać, zrobić niemym, niemową

Zanieprażniać, p. Zaniepróżnić.

Zaniepróżnić, niedok. za-