Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0923

nie wyrosnąć, zmarnieć.

Zapiać, zaśpiewać.

Zapiąć, zamknąć.

Zapić, niedok. zapijać, zadłużyć się za picie, przepić (zapił tak wiele).

Zapiec się, niedok. zapiekać się, cierpieć zapieczenie w żywocie, mieć trudny stolec.

Zapiecnik, ten, co za piecem wyleguje się, leniwiec, legart, domator.

Zapiekać się, p. Zapiec się.

Zapieklina, zapieczenie krwi, żywota.

Zapieniać, p. Zapienić.

Zapienić, niedok. zapieniać, zarobić w pocie czoła

Zapienieć, zapienić się, spienić się (potok zapieniały).

Zapierzyć, niedok. zapierzać, 1) obsadzić piórami (Z. hełm); 2) zagrodzić ścianą, przepierzeniem.

Zapinanie, zapona.

Zapijać, p. Zapić.

Zapiły, zapity, opity, pijany.

Zapis, 1) albo zapisa, rewers, skrypt, oblig (pożyczył mu pod zapisem albo na oblig); 2) napis na domu wskazujący komu gospodę; 3) adres (Z. listu).

Zapisać, niedok. zapisywać, zapisować, 1) Z. co komu = przeznaczyć na piśmie (Z. komu gospodę); 2) Z. co do kogo = zaadresować (Z. pakiet do kogo); 3) Z. kogo, co skąd = sprowadzić za pośrednictwem pisma (Z. towar, guwernera z Paryża); Z. się, 1) Z. się komu = zobowiązać się piśmiennie (zapisuję się żenie na majętność); 2) Z. się przeciw komu = zaprotestować.

Zapisne, opłata od zapisu.

Zapisny, zapisowy, tyczący się zapisu: list Z. = oblig, rewers; dług Z. = zapisany na nieruchomości dłużnika, zahipotekowany.