Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0925

Zapluskać, p. Zaplusnąć.

Zapluskawać, p. Zaplusnąć.

Zapluskiwać, p. Zaplusnąć.

Zaplusnąć, zapluskać, zapluszczyć, niedok. zapluskawać, zapluskiwać, 1) zabryzgać, zachlapać (Z. wapnem, błotem); 2) Z. komu oczy = a) zamydlić, omamić, otumanić, zaślepić go (Z. komu oczy datkiem); b) bluznąć komu w oczy, wyrzucić mu co sromotnego na oczy.

Zapluszczyć, p. Zaplusnąć.

Zapłacać, płacić.

Zapłakać kogo = zapłakać nad kim, opłakać go (użalenia godny, kamień by go zapłakał).

Zapłasknąć, zapłaszczeć, zapaść na płask, zaklęsnąć.

Zapłaszczeć, p. Zapłasknąć.

Zapłatać, załatać.

Zapłatka, zapłata.

Zapłatny, godzien zapłaty, nagrody.

Zapław, zalew (Z. Wisły).

Zapławiać, p. Zapławić.

Zapławić, niedok. zapławiać, zalać.

Zapłociny, p. Zaplot.

Zapłonęły, zapłoniony.

Zapłoszyć, przepłoszyć, wypłoszyć, wypędzić.

Zapłotka, p. Zaplot.

Zapłotki, p. Zaplotki.

Zapływ, zapłynięcie, zapływanie.

Zapocząć, niedok. zapoczynać, zacząć, rozpocząć, zapoczątkować (Z. rym swój; zapoczął zbywać twardości; nową wiarę zapoczął).

Zapoczynać, p. Zapocząć.

Zapohańczyć, zrobić pohańcem.

Zapokojna, ofiara składana w celu uproszenia spokoju.

Zapołucz, bawełna farbowana na czerwono lub na sino.

Zapomin, zapomnienie.

Zapomniały, zapomniony, zapamiętały, który odszedł od siebie; wściekły, szalony (gniew go zapomniałym uczynił;