Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0935

się gdzie, zasiedziałość.

Zasiadywać, p. Zasiąść.

Zasiądz, p. Zasięgnąć.

Zasiąść, niedok. zasiadać, zasiadywać, 1) usiadłszy zająć (próg zasiadła; ptaki jajka zasiadują = wysiadują na nich; Z. krzesło senatorskie = zająć, objąć, otrzymać; Z. wieżę = udać się do więzienia dla odsiedzenia kary; z szaj ką swą drogi publiczne zasiadał = obsadziwszy je, rozbijał, napadał; zasiadł mu gębę wrzód = zaległ, zatkał, rozsiadł się na gębie); 2) rozsiąść się, rozłożyć się gdzie przeszkadzając, wstrzymując (zasiadł im na moście; Leonid zasiadł u Termopil = zrobił zasadzkę); 3) Z. na kogo = zrobić zasadzkę, zaczaić się; 4) Z. kogo = nasiąść, natrzeć na niego; 5) Z. na czem = przysiąść fałdów nad czem, dulcząc nad czem siedząc; 6) Z. na czem = zasadzać się, polegać, opierać się na czem (uczy, na czem wola ludzka zasiadła).

Zasiec, niedok. zasiekać las = zrobić zasiek w lesie (Z las od nieprzyjaciela).

Zasiecz, zasiek (Z. w lesie przeciwko Tatarom).

Zasiedzenie, p. Zasiada.

Zasiedzieć, niedok. zasiadać, 1) Z. co = przez długie siedzenie przyswoić sobie, wysiedzieć (dobra zasiedziane i zasłużone); 2) kura zasiedziała jaje = wysiedziała; 3) zatrzymać siedzeniem (Z. wiatry w sobie); 4) zaniedbać.

Zasiekać, p. Zasiec.

Zasiewek, zasiew, zarodek.

Zasiewny, tyczący się zasiewu, do zasiewania przeznaczony (pole zasiewne).

Zasiędzenie, p. Zasiada.

Zasię, 1) albo zaś = a) nazad, z powrotem (wemknąwszy się w dziurę, nie mogła Z. wyleźć; dał i Z. wziął); b) ra-