Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0938

giwać, zasługować, 1) Z. co = służeniem zarobić, wysłużyć (Z. sobie sto złotych; Z. łaskę czyją = Z. na łaskę czyją; Z. gardło = Z. na karę śmierci; 2) Z. komu co = zjednać w nagrodę zasług (rzecz ta zasłużyła mu sławę); 3) Z. komu co = odsłużyć (Z. dług); 4) Z. komu = zasłużyć się komu.

Zasłych, p. Zasłuch.

Zasłychnąć, 1) zasłuchiwać, zasłyszeć; 2) Z. kogo = dać komu posłuch.

Zasłyszeć co = błędnie co usłyszeć, przesłyszeć się co do czego.

Zasmaczyć, p. Zasmakować.

Zasmak, zasmakowanie, upodobanie, pociąg.

Zasmakować, zasmaczyć, 1) Z. co = zasmakować w czem; 2) Z. komu co = wzbudzić w kim upodobanie, apetyt do czego, zachwalić mu co.

Zasmącić, zasmęcić, zasmucić.

Zasmęcić, p. Zasmącić.

Zasmradzać, p. Zasmrodzić.

Zasmrodzić, niedok. zasmradzać, zapełnić kałem, zafajdać (Z. pełen urynał).

Zasmród, smród zalatujący, zasmrodzenie.

Zasmurzać, zasmucać.

Zasnęły, zaśniony, zaśniący, zaspały, który zasnął (obudzić zasnęłego).

Zasobić się, zaopatrzyć się (w co).

Zasobnica, 1) popleczniczka czyja; 2) tyłek, zadek.

Zasobnik czyj = poplecznik.

Zasobny, którego kto ma za sobą, zadni, tylny (rana zasobna, a nie przedsobna).

Zasolonka, peklowina, pekeflejsz.

Zaspać, zasnąć.

Zaspały, p. Zasnęły.

Zaspaniec, człowiek zaspany.

Zasparzyć ptaszka = zatrzymać w potrzasku.

Zaspokajać, p. Zaspokoić.