Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0942

szczycać, zasłonić, zabezpieczyć, obronić.

Zaszczypiony, uszczypnięty.

Zaszczyt, 1) to, co zasłania, broni od złego razu; 2) wał obronny, przedpiersień, parapet (sypać Z.); 3) Z. od biedy i t. p. = ratunek, pomoc; 4) Z. przyjacielski = sukurs, posiłki wojenne; 5) protektorat, opieka (będą hospodarami pod zaszczytem monarchów rosyjskich); 6) pozór, asumpt, pretekst (pod pokrywką wypokania dekretów Z. brał do ciemiężenia).

Zaszczytca, p. Zaszczytciel.

Zaszczytciel, zaszczytca, obrońca, protektor.

Zaszczytny, zaszczycony czym.

Zaszedzieć, p. Zasędzieć.

Zaszędzieć, p. Zasędzieć.

Zaszkadzać, przeszkadzać; szkodzić.

Zaszarłacić, zafarbować na kolor szkarłatny, zaczerwienić.

Zaszklnąć, p. Zalśnąć.

Zaszkoda, zaszkodzenie; to, co szkodzi; szkodliwość (Z. pokarmu dla kiszek; prawa uprzątają wszelkie zaszkody).

Zaszkodca, ten, co szkodzi, przeszkadza.

Zaszkodny, 1) mogący zaszkodzić, szkodliwy; 2) bagażowy, obłogowy (wozy zaszkodne; żołnierze i ludzie zaszkodni).

Zaszkolić, p. Zaskolić.

Zaszlejfować, zaszlifować.

Zaszłapić, zaśłapić, niedok. zaszłapywać, zaśłapywać (o koniu) 1) przestąpić sznur, rzemień w uprzęży; 2) zawadzić w biegu tylnemi nogami o przednie; 3) zatratować (nie rośnie tam trawa, gdzie raz konnica turecka zaszłapi = zatratuje, zawadzi; Z. się, poszkapić się, zawikłać się, zamotać się.

Zaszłapywać i Z. się, p. Zaszłapić.

Zaszły, 1) upadły (znędzony i Z. stan Rzpltej); 2) wiek Z. = podeszły,