Zaścigać, p. Zaścignąć.
Zaścignąć, niedok. zaścigać, doścignąwszy zastać; zaskoczyć (noc go zaścigła).
Zaśklnąć, p. Zalśnąć.
Zaśklnić się, p. Zalśnąć.
Zaślep, zaślepienie.
Zaśliwić, wzdąć, odąć.
Zaśliznąć, stać się nieco ślizkim, zajść śliskością.
Zaśliźnić, zająć śliskością.
Zaślub, p. Zaślubki.
Zaślubiać, p. Zaślubić.
Zaślubić, niedok. zaślubiać, zaślubować, obiecać uroczyście, ślubować, przyrzec (zaślubił, że ma jeńców puścić).
Zaślubki, zaślub, zaślubiny; zaręczyny.
Zaślubny, tyczący się zaślubin (hymn, układ Z).
Zaśłapić i Z. się, p. Zaszłapić.
Zaśłapywać i Z. się, p. Zaszłapić.
Zaśmiardać, p. Zaśmierdzieć.
Zaśmiedzić, zaśniedzić.
Zaśmiedzieć, zaśniedzieć.
Zaśmielać, p. Zaśmielić.
Zaśmielić, niedok. zaśmielać, zachęcić do śmiałości.
Zaśmierzyć, zaśmirzyć, zaspokoić.
Zaśmierdzieć, niedok. zaśmiardać, zaśmiardnąć się.
Zaśmieszyć, rozśmieszyć, zabawić śmieszeniem.
Zaśniad, p. Zaparzysko.
Zaśniałość, p. Zasiniałość.
Zaśniały, p. Zasiniały[1].
Zaśniat, p. Zaparzysko.
Zaśniący, p. Zasnęły.
Zaśniecać i Z. się, p. Zaśniecić.
Zaśniecić, niedok. zaśniecać, 1) zarazić śniecią; 2) zarazić, zepsuć, obałamucić (głowa nową wiarką zaśniecona); Z. się, stać się niepłodną.
Zaśnieć, zasinieć.
Zaśniony, p. Zasnęły.
Zaśrzedni, zewnątrz środka będący (koło wpółśrzednie i zaśrzednie).
Zaśrzenić, zaszrenić, zaszronić.
Zaśrzenieć, zaszronieć.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz to hasło w Słowniku ilustrowanym języka polskiego.
