Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0948

tarłaby z nim pokładziny); 3) Z. z kim = zadrzeć, zacząć (nie zacieraj z nim, kiedy ci nic nie robi); Z. się, 1) zahaczyć się, utknąć (Turek na Wiedniu się zatarł); 2) zawadzić jeden o drugiego, zetknąć się.

Zatrzepiotać, zatrzepotać.

Zatrzęsować, p. Zatrząsnąć.

Zatrzymać, niedok. zatrzymywać, zatrzymawać, 1) utrzymać, podtrzymać, zachować (kraj zatrzymuje ich prawami); 2) zatrzymać w pamięci, zapamiętać (prawo powinno być krótkie, aby je nawet prostacy mogli Z.); Z. się od czego = wstrzymać się, powstrzymać się (Z. się od grzechów).

Zatrzymawać i Z. się, p. Zatrzymać.

Zatrzymywać i Z. się, p. Zatrzymać.

Zatwardły, zatwardziały.

Zatwardnąć, zatwardnieć, niedok. zatwardziawać, zajść twardością, zatwardzieć, stwardnieć.

Zatwardniać, p. Zatwardnić.

Zatwardnić, zatwierdzić, niedok. zatwardniać, zatwardziać, zatwardziwać, zatwierdzać, zatwardzać.

Zatwardnieć, p. Zatwardnąć.

Zatwardziać, p. Zatwardnić.

Zatwardziawać, p. Zatwardnąć.

Zatwardziwać, p. Zatwardnić.

Zatwarzać, p. Zatworzyć.

Zatwierać, p. Zatworzyć.

Zatwierdzać, p. Zatwardnić.

Zatwierdzić, p. Zatwardnić.

Zatwor, zatworek, zawora, zapora, zasuwa, zamek, rygiel.

Zatwora, otwór, przestrzeń otworu (szeroka Z. macicy).

Zatworek, p. Zatwor.

Zatworzyć, niedok. zatwarzać, zacząć tworzyć, stworzyć, utworzyć.