Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0960

siły); 7) przedsięwziąć, zamierzyć (Z. podróż); Z. się, 1) zabrać się (góro, zaweźmi się a wrzuć się w morze); 2) zacząć się, wszcząć się, zawiązać się, powstać (bez Boga nic się nie zawzięło; dynastja, zwyczaj zawziął się); 3) przyjąć się, wzmódz się, zakrzewić się (na wiosnę pasza już się zawzięła; rolnictwo, zamiłowanie do nauk zawzięły się w tym kraju; wsi, udarowane wolnością, zawzięły się = zakwitły); 4) wzmódz się, rozszerzyć się, zagęścić się, wybujać (powietrze morowe, zbójcy zawzięli natenczas w Polsce).

Zawzięty w co = zasobny, zamożny, zagospodarowany, opływający.

Zawżdy, p. Zawzdy.

Zawżymać, zapchać, zatłoczyć, zatkać.

Zazbanie, miejsce za zbanem (wyglądać z zazbania).

Zazdrościciel, zazdrośliwiec, zazdrośnik.

Zazdrościw, zazdrośliw, zazdrościwy, zazdrośliwy, zajzdrosny, zaźrzywy, zaźrywy, 1) zazdrosny; 2) któremu drudzy zazdroszczą.

Zazdrościwy, p. Zazdrościw.

Zazdrość, współubieganie się, rywalizacja.

Zazdrośliw, p. Zazdrościw.

Zazdrośliwiec, p. Zazdrościciel.

Zazdrośliwy, p. Zazdrościw.

Zazdrośniczka, zazdrośnica.

Zazdrowiec, puhar, z którego za zdrowie piją, wilkom.

Zazdrowny puhar = wychylany za czyje zdrowie, wiwatowy.

Zazdybać, zastać zdybawszy (Z. kogo na schadzce).

Zazdzierg, zadzierzg.

Zazdziergnąć, zadzierzgnąć.

Zazgrzytnąć, zazgrzytać.

Zaziąbić, zaziębić.

Zaziąbnąć, zaziębnąć, zaziębić się.